Celem projektu była rekonstrukcja modelu podmiotowości implikowanego przez groteskowe środki wyrazu w polskiej prozie modernistycznej (1945-1968) i ukazanie, w jaki sposób proza groteskowa badanego okresu włączyła się we współczesną refleksję nad formami podmiotowości i subiektywności. Rezultatem projektu jest historycznoliteracka synteza powojennej prozy groteskowej, omawiająca jej literackie i historyczne źródła, różnorodne funkcje w zmieniającym się kontekście kulturowym oraz proces jej stopniowej konwencjonalizacji. Ważnym kontekstem rozważań są współczesne antropologiczne i filozoficzne zagadnienia związane z podmiotowością, zwłaszcza sporem o jej źródła i autonomię.